۱-۱خود اِنگاری از درون – درون نا آرام من

دلم می خواهد بنویسم و صدای های درونم را که خیلی از اوقات نمی توانم به دیگران برسانم را از درون وجودم با تمام اعضا و جوارحم به همه نشان بدهم .

میخواهم فریاد بزنم و به همه بگویم ، اما شرایط به گونه ای است که نمی توانم فریاد بزنم ، مثلا بخواهم در محیط خانه داد بزنم ، اطرافیانم معترض می شوند و سریع با حالتی تند خواهند گفت : چه خبر است ؟ سر آورده ای ؟

به عبارت دیگر و شاید در خانواده چه متاهلی یا مجردی باشد ، قادر به درک این شرایط من نخواهند بود .

دلم میخواهد فریاد بزنم ، اما نه شرایطش را دارم و نه کسی را که به او بگویم : اجازه ؟ می توانم فریادی با تمام وجودم بزنم ؟

حالا اجازه بدهند یا ندهند ؟

گاهی فریاد هایمان را مجبوریم خاموش کنیم ، مثلاً : آتش درونمان میخواهد فوران کند و آتش نشانی سراغ این دل ما نمی آید ، البته واقعیت هم همین است ، آتش نشانی مأمور خاموش کردن دل آتش گرفته ما نیست.

پس چه کار باید بکنم ؟

این دل آشفته ای که میخواهد همه فریاد هایش را با بلندترین صدای ممکن به بیرون پرتاب کند ، باید چه کند؟

من تنهام ، تو هم مثل من تنهایی ؟

تنها و در تنهایی وجودی خودت حسرت ها و ناراحتی های

خودت را پنهان کرده ای ؟ و همیشه نتوانستی آن چیزی را

که می بایست ، می گفتی را بگویی ؟

آتشم هنوز روشن است ، کسی شماره آتش نشانی را بلد نیست ؟

البته آتش نشانی دل ، کسی بیاید و دل مرا را خاموش کند.

آتش درونم دارد شعله ور می شود و کسی هم نیست که بیاید تا دلم را به دستش بدهم ، شاید راه خاموش کردنش را آموخته باشد ؟

شما ، چطور آتش درونتان را خاموش می کنید ؟

من برایم به عنوان یک جوان بسیار سخت هست که بخواهم با دیگران به راحتی ارتباط برقرار کنم .

بیشتر در خودم هستم تا برونگرا باشم ؟

گاهی اوقات از خواسته های دلم به راحتی گذشتم ، چون نتوانستم خواسته هایم را بگویم ، تا به به سادگی به آنها برسم.

آری ، راستش همینطور هست ، چون قدرت ارتباط گرفتن در من ضعیف هست .

اغلب مواقع برخی اتفاقات که درونم و حول محورم می افتد بی خبرم ، شاید خبر گرفتن را بلد نیستم؟

شاید اصلا برایم مهم نبوده است؟

و شاید اِنقدر درونم آشفته و سوزان بوده است که نتوانستم گرمای دیگران را با عمق وجودم حس کنم .

(درونم یک دفعه پریشان می شود ) چرا من …. ؟

راستش همین الان ، گفتن کلمه چرا من را هم نمی توانم بگویم ؟

چرا نمی توانم خودم را کمک کنم ؟

چرا درونم آشفته است ؟

چقدر جالب سوالی که باید به آن فکر می کردم ؟ و شاید تاکنون آنقدر نتوانستم به آن فکر کنم.

نتوانستم دقیق شوم ..

راستی چه موضوعی بود ؟

فکر کنم همین که چرا نمی توانم به خودم کمک کنم ؟

باید بنشینم و درونم را کمی خلوت کنم .

یک به یک تمام پریشانی های عمق وجودم را بیاورم روی کاغذ ، شاید بتوانم به امید خدا ، کمی به خودم مسلط شوم.