۳-۲ عدم پاسخ به سوالات درونی مان 

تازه متوجه شده ام که هنوز نتوانستم به سوالات درونی ام پاسخ بدهم .

شاید بتوانم خودم را کمک کنم .

به نظرم تا حدی توانسته ام به این موضوع برسم که مشکلاتم کم شود و آتش درونی ام را در مسیری که باید قرار بگیرد ، قرارش دهم .

قرار دل بی قراران ، شاید همین آتش درونی وجودی ام هست ..

به قرارها نباید ، اِهمال می ورزیدم ..

یعنی نباید قرار های ، بی قراری ام را بدون پاسخ می گذاشتم .

واین قرار ها را به مقصد می رساندم .

و خواسته های درونی ام را بدون رسیدن به مقصود رها نمی کردم .

و دغدغه هایم را به حال خودشان وا نمی گذاشتم ، و پاسخی روشن و مشخص بهشان می دادم .

و شاید علت عدم پاسخ به آرزو ها و قرار های ، بی قراری ام  ، دلیل این آشفتگی ام باشد .

نظر شما چیست ؟

من که فکر میکنم چون خیلی از اوقات به حرفهای درونم و وجودم بی تفاوت بودم .

مثلا : به کمبود ها و شاید عشق و آهنگ قرار ها ، بی تفاوت

 بودم و همین ها کنار هم جمع شدند و باهم یک کوهی از مشکلات را در اعماق وجودم ساخته اند .

چکار باید می کردم که نکردم ؟

به نظرم می بایست از ابتدا کمی به این موضوع اندیشه می کردم .