۳-۳ ناچیز شمردن مشکلات 

نگاه بعدی که می تواند به ما کمک کند که بتوانیم خودمان را از درون آرام کنیم و حالمان را خوب کند ، این است که مشکلات را کوچک و ناچیز بشماریم .

خیلی از اوقات ما بزرگنمایی می کنیم ، و این موضوع بیشتر خود ما را می آزارد .

نکته دقیقاً اینجاست ، موضوعی که باعث می شود که ما از درون دچار آشفتگی شویم  ، بزرگ اِنگاری مشکلات هست.

مثلا : ممکن هست در جمعی باشیم ، حالا فردی خواسته یا نا خواسته به ما حرفی بزند ، شوخی بکند ، که منجر به ناراحتی ما شود و ما را تخریب هم بکند .

مسلماَ می گوید : که حالش را می گیرید و آن شخص را

سر جایش می نشانید و ممکن هم هست که حالش را بگیرید .

 اما قبل از همه این کارها کمی تامل و صبر کنیم .

و به این موضوع فکر کنیم که اگر بخواهیم ادامه دهیم ، بیشتر از اینکه آن شخص را مغلوب کنیم ، خودمان را دچار پریشانی و اضطراب می کنیم .

و این موضوع بیشتر برای ما اثر منفی خواهد داشت ، تا اینکه به ما کمک کند .

پس بهتر است که از همان ابتدا نسبت به این موضوع که شخصی به ما بی احترامی کرده است  ، به عنوان ناراحتی به آن نگاه نکنیم .

و بی خود ذهن خود را آلوده نکنیم که قصد تخریب و یا توهین به من را داشته است ، و باید حالش را بگیرم .

یعنی ناراحت نشویم ، و راهش هم این است که ما به موضوع مثبت فکر یا نگاه کنیم .

مثلا : نگاهمان شوخی باشد ، و بی خود خودمان را ناراحت نکنیم .

اما اگر این کار برایمان کمی سخت هست ، ابتدا کمی صبر کنیم و پاسخ یا واکنشی نشان ندهیم و بعد هم سعی کنیم که این موضوع را فراموش کنیم .

مثلا ما می توانیم از این موضوع برای فراموش کردن کمک

 بگیریم ، مثلا به خودتان بگویید که فلان شخص که در این

جمع هست را دوستش دارم ، و من به خاطر او فراموش می کنم و ناراحتی ام را هم کنار می گذارم .

مثلا: ممکن است ، لباس یا جوراب و یا هر وسیله ای را در خانه گذاشته اید ، حالا نمی توانید آن را پیدا کنید و خیلی هم عجله دارید ، اگر بخواهیم داد و بیداد کنیم ، که هم خودمان بیشتر پریشان می شویم و اطرافیان مان هم از ما ناراحت می شوند و کم کم از ما فاصله می گیرند و این خود ما را بعداً بیشتر پریشان و مضطرب تر می کند.

 خوب حالا نیست ، ما می توانیم با یک برخورد خوب  خانواده را درجریان بگذاریم ، مطمئن باشید آنها به ما کمک می کنند و مشکل براحتی حل می شود .

یعنی سعی کنید ، زیاد درگیر این موضوعات نمانید ، و

 سریعا آنها را حل کنید یا به فراموشی بسپارید .

البته در روایات هم نسبت به گذشت کردن ، سفارشات زیادی داریم .

البته گذشت کردن ، مقدمه می خواهد و ما بایستی  آنقدر بزرگ شویم که مشکلات در برابرمان کوچک شود و یا اینکه مشکلات آنقدر کوچک شود ، که در برابر ما از ارزش بیفتد یا فاقد ارزش تلقی گردد .

یعنی مشکلات در برابر ما ناچیز بشود و دیده نشود.

به همین سادگی اگر ما موضوعات مشکل را در خودمان نگه نداریم ، می توانیم از درون خودمان را آرام کنیم .